Το θέμα είναι δύσκολο.... Και σκέψου ότι για το ιδιωτικό, το παιδί θα πρέπει να χάνει αρκετή ώρα σε ένα σχολικό, με τους δρόμους πήχτρα! (αν μιλάμε για Αθήνα δηλαδή...). Και αν δεν είναι κοντά, δεν θα έχει και φίλους κοντά στη γειτονιά. Αυτά είναι σημαντικά μειονεκτήματα..
Από την άλλη , έχω 3 φίλες νηπιαγωγούς, η μία μάλιστα είναι ξαδέρφη μου και όλες έχουν δουλέψει στην αρχή σε ιδιωτικά και μετά μπήκαν στο δημόσιο. Σίγουρα και το δημόσιο είναι απαράδεκτο πολλές φορές από υποδομή και οργάνωση, αλλά καμία από αυτές με όσα είδανε τα μάτια τους, μου έχουν πει ότι δεν θα έστελναν το παιδί τους σε ιδιωτικό!!! Τις είχα ρωτήσει τότε που έψαχνα κι εγώ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ για τον μικρό... Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, αλλά με λίγες περιγραφές κατάλαβα... Γενικά λειτουργούν ως επιχειρήσεις, δηλαδή ως έμποροι οι περισσότεροι και τους νοιάζει μόνο να ευχαριστήσουν τον πελάτη που πληρώνει δηλαδή το γιονιό. Και συνεπώς δεν κοιτάζουν πάντα το καλύτερο του παιδιού... Και παίρνουν άπειρες κοπέλες, χωρίς καμία εκπαίδευση και τις ρίχνουν στα βαθειά, λένε στα παιδιά μην τρέχουν και χτυπήσουν και οι δασκάλες στέλνουν σπίτι ωραίες χειροτεχνίες που φυσικά αποκλείεται να έχει φτιάξει ένα μικρό παιδί!!!!!
Αλλά αν η μαμά δεν παρακολουθεί και στο σπίτι το τι μπορεί να κάνει το παιδί , δηλαδή αν μπορεί να κόψει με ψαλίδι ή να κολλήσει, δεν το καταλαβαίνει αυτό και θεωρεί ότι γίνεται καλή δουλειά!!
Εγώ δεν θεωρώ ότι γίνεται καλή δουλειά όταν το παιδί πάει στο σπίτι μια όμορφη χειροτεχνία για να χαρεί η μαμά, γιατί τότε η μαμά χαίρεται και νομίζει ότι όλα είναι μια χαρά, ενώ το παιδί στο σχολείο δεν κάνει τίποτα, του τα κάνουν όλα οι άλλοι, δεν μαθαίνει καμία δεξιότητα και κυρίως δεν εκφράζεται μέσα από τις χειροτεχνίες.!!! Είναι πολύ σημαντικό αυτό!
Προτιμώ να μου φέρει ο γιός μου κάτι που να έχει ένα μάτι εδώ κι ένα παραπέρα, αλλά να το έχει φτιάξει ολομόναχος και να είναι χαρούμενος και περήφανος!!! Άλλωστε, μπορώ να καταλάβω όταν δεν το έχει κάνει ο ίδιος. Και θεωρώ άσχημο που τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία δεν ενημερώνουν σωστά τους γονείς, αλλά λειτουργούν καθαρά με ΒΙΤΡΙΝΑ και ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ!!!!!
Γιαυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές στην επιλογή! Δε λέω ότι το δημόσιο είναι παράδεισος... Υπάρχουν τρομερές ελλείψεις, αλλά τις περισσότερες φορές, μπορείς να βρεις μια καλή νηπιαγωγό με μεράκι και τουλάχιστον το παιδί σου αυτονομείται και ό,τι γίνεται εκεί, το μαθαίνει και δεν το βλέπουν σαν πορτοφόλι-πελάτη, αλλά σαν παιδί.... Στο δημόσιο δεν έχει δημόσιες σχέσεις, οπότε βλέπεις αμέσως τι γίνεται... Στα ιδιωτικά που λειτουργούν εντελώς με το μάρκετινγκ, δεν μπορείς να έχεις πλήρη εικόνα και συχνά δεν επιτρέπουν τους γονείς να μπαίνουν στο χώρο των παιδιών... Και θεωρώ ότι οι διάφορες δικαιολογίες είναι άτοπες... Μόνο αν βρεθείς την ώρα του μαθήματος θα καταλάβεις τι γίνεται, αν πας σαν πελάτης με ραντεβού, φυσικό είναι να σου συμπεριφέρονται σαν καλοί πωλητές!!!!
Πρέπει νομίζω να είμαστε πολύ ευαίσθητες σε αυτό το θέμα γιατί πρόκειται για τα παιδιά μας και όσοι δεν τα σέβονται, δεν αξίζουν ούτε το χρόνο ούτε τα λεφτά μας!
Και πάλι , όλα είναι διαφορετικά, δε βάζω κανόνες και ενώ για ένα παιδάκι ένα σχολείο είναι ωραίο, δεν είναι καλό για ένα άλλο....