Καλημέρα σε όλους!!! Μόλις διάβασα το άρθρο σας "Δεν θέλει να χάνει ποτέ; Πώς να το συμφιλιώσετε με την πραγματικότητα!". Σε κάποια σημεία λες και διάβαζα για τον γιο μου!!! Κοντεύει 6 και έχω αρχίσει πραγματικά να ανησυχώ όπως αντιδράει όταν δεν κερδίζει!!! Είχαμε πάρει και ένα παιχνίδι επιτραπέζιο, μέμορι με ήρωες καρτούν κτλ και τον αφήνω και κερδίζει, αλλά όχι πάντα και από τότε που έχασε δυο τρεις φορές, δεν ήθελε να το ξαναπαίξουμε για κάτι μήνες! Στενοχωριέμαι που τον βλέπω να δυσκολεύεται τόσο πολύ. Άσε που ο παππούς που παίζει μαζί του, κάνει ό,τι μπορεί για να τον αφήνει να κερδίζει πάντα, πάντα όμως.. Διάβασα κάποιες τακτικές που γράφετε και θα τις δοκιμάσω, γιατί αλήθεια ανησυχώ πολύ που είναι τόσο απόλυτος. Αν έχετε και οι μαμάδες καμιά πρόταση... Ευχαριστώ!

Κι εμένα που είναι στα 5 κάτι τέτοιο γίνεται.... σε καταλαβαίνω απόλυτα... Φαντάζομαι παίζει ρόλο που είναι μοναχοπαίδι και ίσως τα αγόρια είναι και πιο ανταγωνιστικά... Εγώ προσπαθώ να του το συζητήσω και είχε εκφραστεί και είπε ότι φοβάται μη χάσει. Φοβάται υποθέτω να νιώσει άσχημα... το προσπαθώ με τη συζήτηση και του έλεγα να λέμε Ζήτω! Και για όποιον χάνει και για όποιον κερδίζει.. έχω δει μια μικρή πρόοδο. Για τους παππούδες έχεις δίκιο, και με μας γίνεται κάτι παρόμοιο, εκεί τον έχουν στα ώπα ώπα και του κάνουν τα χατήρια και χάνεις λίγο το παιχνίδι.. Αλλά θέλει επιμονή. Σε νιώθω!

ΥΓ. Πολύ καλό το άρθρο mamakid!

Γεια σας κι από μένα. Πολύ ενδιαφέρον, πράγματι. Εμένα τώρα που έχει μεγαλώσει και η μικρή στα 3 ( η μεγάλη είναι 5) έχουν αρχίσει και έχουν πολύ ανταγωνισμό οι δυο τους. Και για αστεία πράγματα. Με έχουν κουράσει που γκρινιάζουν τόσο και ειδικά αυτή που χάνει κάθε φορά. Από τη μια προσπαθώ να πω στη μία ότι δεν πειράζει και στην άλλη να μην υπερηφανεύεται... Δύσκολη κατάσταση... Ίσως επειδή είναι και τα δύο κορίτσια, είναι πιο έντονος ο ανταγωνισμός... Πουφ!

Κορινακι, εχω κι εγω δυο κορες. Ακομη δεν εχω τα θεματακια που αναφερεις, γιατι η δευτερη είναι μολις 6 μηνων, αλλα διαβαζω οσα γραφεις και πραγματικα συμπασχω από τωρα!! Κι εγω πιστευω ότι όταν τα παιδια είναι ιδιου φυλου ο ανταγωνισμος είναι μεγαλυτερος! Υπομονη μανουλιτσες!! Πολύ καλο το αρθρο mamakid!

Μαμάδες, ξαναδιάβασα το άρθρο και έκανα νέες σκέψεις, ότι πράγματι, πολλές φορές μας πιάνει και θέλουμε κι εμείς να κερδίζουν πάντα τα παιδιά μας και τους το περνάμε κι εμείς.... Και πόσο σημαντικό είναι να δείχνουμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε και τα αποδεχόμαστε άσχετα από το τι καταφέρνουν...