Μαμάδες, ξαναδιάβασα το άρθρο και έκανα νέες σκέψεις, ότι πράγματι, πολλές φορές μας πιάνει και θέλουμε κι εμείς να κερδίζουν πάντα τα παιδιά μας και τους το περνάμε κι εμείς.... Και πόσο σημαντικό είναι να δείχνουμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε και τα αποδεχόμαστε άσχετα από το τι καταφέρνουν...

Γεια σας, μόλις διάβασα το άρθρο του mamakid "Γιατί δεν συμμετέχει το παιδί μου όπως τα υπόλοιπα" και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον! Πραγματικά κι εγώ συχνά ανησυχώ λίγο όταν βλέπω τον δικό μου γιο να είναι πιο εσωστρεφής και μαζεμένος με άλλα παιδιά. Και όχι μόνο σε ομαδικές δραστηριότητες οργανωμένες, αλλά π.χ. και σε χώρους με πολύ κόσμο και άλλα παιδιά, όπως παιδική χαρά ή σε κάποια γιορτή. Μου έκανε εντύπωση που ήταν λίγο μαζεμένος ο δικός μου, χωρίς να είναι πολύ ντροπαλός.. εγώ δεν ήμουν έτσι και μου φαίνεται παράξενο! Με καθησύχασαν αρκετά κάποια που διάβασα και ότι τα παιδιά θέλουν το χρόνο τους... Επίσης, έχω παρατηρήσει αυτό ακριβώς που έλεγε στο άρθρο, αλλά δεν το είχα προσδιορίσει, ότι και τα πιο ζωηρά παιδιά που δείχνουν ότι συμμετέχουν μια χαρά με την πρώτη, τα βλέπεις ότι πάλι δεν μπορούν να ακολουθήσουν σωστή συμπεριφορά, αλλά κάποιες φορές έχουν υπερένταση και παραπαίρνουν θάρρος και δημιουργούν προβλήματα.. Ίσως το λέω για να παρηγορηθώ!!! Αλλά τελικά κατάλαβα ότι όλα τα παιδιά έχουν το θέμα τους, και όλα θέλουν χρόνο να προσαρμοστούν!!! Άλλα θέλουν σπρώξιμο και άλλα μάζεμα!!! Ευχαριστώ για το άρθρο mamakid!!!

Μαμάδες, διάβασα όσα γράφετε.. Εγώ με τον μικρό δεν έχω τόσο έντονες εκφράσεις, κάνει τα διάφορά του σε κόσμο ή όταν μιλάω στο τηλέφωνο, αλλά όχι σε βαθμό να ανησυχήσω πολύ.. Δηλαδή καταλαβαίνω τι τον ενοχλεί και ως ένα σημείο είναι λογικό... Βασικά, δεν έχω κάτι να προσθέσω, απλά μια σκέψη που έκανα, ιδιαίτερα διαβάζοντας όσα γράφει η Χρύσα για τη μικρή της, ότι τελικά όλα τα παιδάκια είναι ίδια στο βάθος... Είναι το ίδιο γλυκούλια και έχουν μια βασική αγωνία, αν τα αγαπάει πολύ η μαμά!! Μα δεν είναι γλύκες;;; Δηλαδή, πέρα από το εκνευριστικό του πράγματος, είμαι σίγουρη Χρύσα ότι ένιωσες πόσο σε αγαπάει όταν έλεγε "η μαμά ΜΟΥ"!! Είναι γλύκες τα άτιμα!!

Χμ, πολύ ενδιαφέροντα όσα λέει η elis. Συμφωνώ σχεδόν με όλα. Εμείς ένα κόλπο που κάναμε όταν τον πήγαμε πρώτη φορά στο χωριό και ήταν 3 και του την έσπαγε τρομερά το ταξίδι, ήταν ότι στη στάση που κάναμε πηγαίνοντας σε αυτά τα μαγαζιά που είναι βενζινάδικα, φαγάδικα κτλ κτλ, στους σταθμούς τέλος πάντων, τον πήγα και διάλεξε ένα καινούριο αυτοκινητάκι, μη φανταστείς, ένα μικρό (των 4-5 ευρώ το πολύ όσο θυμάμαι!!) αλλά το είχε μαζί του στο ταξίδι και πολύ καιρό έλεγε "α, το αυτοκινητάκι που πήραμε όταν πήγαμε ταξίδι". Τώρα, ο δικός σου είναι πιο μεγάλος, αλλά κάτι αντίστοιχο θα βρεις! Για να το δει όλο ως καινούρια εμπειρία!! Εντάξει, δεν είναι ακριβώς "δωροδοκία", απλά τον γλυκαίνεις λίγο και του δείχνεις ότι τον νοιάζεσαι και του χαρίζεις κάτι για να θυμάται το ταξίδι! Τι λες;

Καλημέρα σε όλους!!! Μόλις διάβασα το άρθρο σας "Δεν θέλει να χάνει ποτέ; Πώς να το συμφιλιώσετε με την πραγματικότητα!". Σε κάποια σημεία λες και διάβαζα για τον γιο μου!!! Κοντεύει 6 και έχω αρχίσει πραγματικά να ανησυχώ όπως αντιδράει όταν δεν κερδίζει!!! Είχαμε πάρει και ένα παιχνίδι επιτραπέζιο, μέμορι με ήρωες καρτούν κτλ και τον αφήνω και κερδίζει, αλλά όχι πάντα και από τότε που έχασε δυο τρεις φορές, δεν ήθελε να το ξαναπαίξουμε για κάτι μήνες! Στενοχωριέμαι που τον βλέπω να δυσκολεύεται τόσο πολύ. Άσε που ο παππούς που παίζει μαζί του, κάνει ό,τι μπορεί για να τον αφήνει να κερδίζει πάντα, πάντα όμως.. Διάβασα κάποιες τακτικές που γράφετε και θα τις δοκιμάσω, γιατί αλήθεια ανησυχώ πολύ που είναι τόσο απόλυτος. Αν έχετε και οι μαμάδες καμιά πρόταση... Ευχαριστώ!

Γεια σας, θέλησα να ξεκινήσω αυτό το θέμα με αφορμή αυτά που βλέπω τα τελευταία χρόνια πηγαίνοντας με το γιο μου στην παιδική χαρά, μια και έχει ανοίξει ο καιρός και τώρα πάμε πιο συχνά... Πολλές παιδικές χαρές είναι χωρίς καμία συντήρηση, με κάποια παιχνίδια χαλασμένα που αντί να απομακρυνθούν μένουν εκεί και είναι επικίνδυνα για τα παιδιά, για να μην πω ότι αλωνίζουν στις παιδικές χαρές σκυλιά, γάτες (και αφήνουν το κατιτίς τους) και άνθρωποι που αφήνουν οπουδήποτε τα τσιγάρα τους, τα σκουπίδια τους και δεν ξέρω τι άλλο... Είναι ελάχιστες οι παιδικές χαρές που φυλάσσονται και κλειδώνουν το βράδι, αλλά νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να το πιέσουμε εμείς οι μαμάδες από τον κάθε δήμο. Και επειδή είμαστε στην Ελλάδα, θεωρεί ο καθένας που έχει σκύλο (προς θεού, τα λατρεύω τα σκυλιά) ότι παρόλο που η πινακίδα λέει ότι τα σκυλιά δεν επιτρέπονται, πως έχει κάθε δικαίωμα να βάλει μέσα το σκύλο του και ότι παράξενος είσαι εσύ που του λες ότι απαγορεύεται... Κι εγώ έχω σκυλί στο εξοχικό μου και τα αγαπώ τα ζώα, αλλά όταν το παιδί μου έπαιζε με τα χώματα της παιδικής χαράς 10 μηνών δεν είχα καμία υποχρέωση να παίζει δίπλα στα περιττώματα του σκύλου της κάθε κυρίας!!! Δεν ξέρω τι λέτε, πώς είναι η κατάσταση στις δικές σας παιδικές χαρές... Επίσης, άσχετα με το ότι δεν καπνίζω, θεωρώ απαράδεκτο να είναι πάλι το χώμα ή το δάπεδο της παιδικής χαράς γεμάτο αποτσίγαρα που τα παιδιά μπορεί να τα βάλουν στο στόμα τους, και μάλιστα όταν δίπλα υπάρχει ειδικό δοχείο ή κάδος!!! Εσείς τι λέτε;;;;

Να σας πω την αλήθεια, εγώ τα έχω δώσει τα περισσότερα σε μια φίλη μου που έκανε μετά από μένα αγόρι και η λογική είναι όταν και αν κάνουμε άλλο κι εμείς να μας τα δώσει πάλι, αλλιώς κι εκείνη θα τα δώσου αλλού κτλ κτλ. Νομίζω είναι το καλύτερο, για να γλυτώνουμε και τσάμπα λεφτά όλες.. Το ίδιο κάναμε και με την κούνια, καλαθούνα, καρότσια κτλ κτλ. Πολλά λεφτά και δεν αξίζει τον κόπο....

Καλημέρα, κι εγώ στα 1,5 περίπου το έκοψα και δεν είχα πρόβλημα... μια ιδέα είναι τελικά...

Γεια κι από μένα! Δεν ξέρω αν βοηθάει αυτό που θα πω, αλλά εγώ όταν έχω μπουφέ και θέλω κάτι εύκολο και νόστιμο, φτιάχνω χοτ ντογκ! Λίγο πριν έρθουν βράζω λίγο λουκάνικα φρανκφούρτης και τα βάζω σε ψωμάκια στο μπουφέ και δίπλα τη μουστάρδα και κέτσαπ, καλά, γίνονται ανάρπαστα... Απλά δεν ξέρω αν είναι κατάλληλο για αυτή την ηλικία που λες, για τόσο μικρά παιδιά... είναι λιγάκι πικάντικα...

Έτσι είναι, μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά μας μασκαράδες με μεγάλη επιτυχία, χωρίς να αγοράζουμε μια περιουσία ότι σαχλό κυκλοφορεί!! Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρή που η μαμά μου μας έραβε τις στολές μας και ήταν καταπληκτικές και πρωτότυπες και σίγουρα πιο οικονομικές! Με την οικονομική κρίση είναι ευκαιρία να κάνουμε κι εμείς αυτό στα παιδιά μας.

Γεια σας! Ευχαριστούμε, τα παιδιά πέρασαν θαυμάσια στο περίπτερό σας και στην έκθεση! Τρελλάθηκαν με τις πλαστελίνες σας!!! Πάντα τέτοια!!

Κατερίνα, πίστεψέ με, μαλαγανιές δεν κάνουν μόνο τα κορίτσια!!!!!! είναι και τα αγόρια κάτι καταφερτζήδες έτσι και τους πιάσουν οι γλύκες για τη μαμά.... δε σε παρεξηγώ... εγώ είμαι υπέρ της γνώμης ότι ο ύπνος είναι ιερός και ότι θέλω το κρεβάτι μου!!!
Άντε όμως να τον πείσεις, όπως λες κι εσύ... Τι να σου πω, ότι προχθές ξύπνησα με πιάσιμο επειδή προσπαθούσα να στριμωχτώ γιατί ο μικρός είχε ξαπλώσει του καλού καιρού στο κρεβάτι κάθετα από την κανονική θέση;;;;;;; (τον κουνάς, αλλά μέσα στον ύπνο σου και με τόση κούραση, εκτοπίζεσαι χωρίς να το καταλάβεις καν.......)

Κι εγώ οργίζομαι, όπως το λες λινα.. Και ξέρετε ρε παιδιά, και μια φωτογραφική να πάρεις και να τους βγάζεις και να τα στείλείς ή να φωνάζεις το 100 , το δίκιο σου δεν θα το βρεις... Η πόλη και όλα είναι φτιαγμένα για να μη σέβονται ΚΑΘΟΛΟΥ ούτε μωρά, ούτε παιδιά, ούτε μανάδες που πρέπει να έχουν ένα καρότσι, ένα παιδι ακόμα και ένα σωρό ψώνια στο χέρι! Και μετά λέμε ότι δεν είναι τα πεζοδρόμια για ΑΜΕΑ! Πού να βρουνε το δίκιο τους κι αυτοί!

Μόνο για τους Ολυμπιακούς για να έχουμε να λέμε, ξηλώσανε όλα τα πεζοδρόμια και βάλανε τα πλακάκια για τους τυφλούς και τις ράμπες και τώρα δεν ασχολείται κανένας

Χαίρομαι που ανοίξατε αυτό το δύσκολο θέμα!!!!!!! Εμάς ο μικρός είναι 5 και έρχεται ακόμα κάθε βράδι στο κρεβάτι μας....... Είμαστε εντελώς ψόφιοι για να κάνουμε κάτι μέσα στη νύχτα.... Καμιά ιδέα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα σας και για το forum

Ευχαριστούμε για όσα μας προσφέρετε, σε μια εποχή που η κοινωνία δεν βοηθά πολύ την οικογένεια! Συνεχίστε έτσι!